Kitap hakkında: yıl / "Manevi Şiirler" koleksiyonundan seçilmiş şiirler. "Manevi Şiirler", S. S. Averintsev'in bilimsel çalışmaları üzerine paradoksal bir yorumdur. Monografinin veya makalenin kaçınılmaz olarak "parantezlerin dışında" kalan şeylerden bahsediyor. Bu bir bilim adamının şiiri değil ve hiçbir şekilde "bilimsel şiir" değil, günah çıkarma sözünün özel bir türü ve deneyimi: "İşte buradayım..." Sergius Averintsev'in ilk şiir koleksiyonunun adı. Biçim ve yazım zamanı bakımından farklılık gösteren şiirleri içeren, kutsal deneyimlerin olağanüstü açık sözlülüğü ve ayıklığı ile ayırt edilen halk ruhani ilahileri geleneklerine atıfta bulunur. Ancak manevi şiirin kurallarına bağlı kalarak yazar bir takipçi değil, bir öğrencidir. Sonuçta burada “yazar” kavramı pek kesin değil; bu durumda anonimlik, adı saklamakta değil, "benliğin şiirsel yalnızlığının" üstesinden gelmede, deneyimden olaya, olgudan öze, kendinden Öteki'ne uzaklaşma arzusunda yatmaktadır. “Manevi Şiirler”deki çeşitli açık ve gizli alıntılar ve bağlamlar arasında, tüm dünya kültürü düşünceli okuyucunun önünde duruyor. Ancak bu kendi başına bir son değildir, arkasında "ölçüsüz zayıflığa" tek bir cevabın olduğu daha önemli bir gerçek ortaya çıkar - aynı ölçülemez ve sınırsız merhamet.